"Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi."
Merhaba Oğuz Atay. Hep beklettiğim bir yazar, hoş geldin.
Kitap okumayı çok severim ama bazı yazarları okumak için beklerim. Beklememin nedeni ise ya yazarı anlayamazsam korkusudur. Bu nedenle biraz geç başlangıç yaptığımı kabul ediyorum. Uzun yıllar yazarı takip ettim. Düşüncelerini kavramak için hayatını, yaşadığı dönemi okudum. Sanırım artık hazırım. Bazen beklenen değerli ise zamanın pek de önemi kalmıyor...
Gelelim kitabımıza; sekiz öyküden oluşmaktadır. Her öykü farklı bir yaklaşımla yazılmış. Tüm öykülerinin bana hissettirdiği duygu ise yazarın bilinmez olanı araması ve biz okuyucuların da bilinmezimize ulaşmamızda yarenlik yapması diyebilirim. Yazar öykülerinde günlük hayatı o kadar güzel bir derinlik vererek ve akıcı bir dille yazmış ki; öykülerin bitmesini istemedim. Bir de parantez içleri vardı ki; naif iç sesi ile güldüren, çok da düşündüren!
Yazarı anladım, yüreğimde hissettim. Diğer kitaplarını da beğeneceğime inanıyorum. Çünkü yazarı okurken; hayatın içinden, sakin, yalnız ve iç sesinizle birliktesiniz. Bir okuyucu başka ne ister ki? Hele ki; "Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?" diye bizlere seslenmesine hayran oldum. Ben beğendim.
Takdir sizin. Keyifli okumalar dilerim.
