Bir rahibin günlüklerinden oluşan ve iki bölüm olan , çatışmalara dayalı, trajik bir yapıya sahip olan Pastoral Senfoni benim okumayı hep ertelediğim , geç okuduğum ve geç okuduğum için de pişmanlık duyduğum bir kitap oldu. Gözleri görmeyen ,hayatta tutunacak tek bir dalı kalmamış bir kızı himayesine alan bir papazın ve ailesinin hikâyesidir. Papazın himayesine girmeden önce kızla ölmesi engellenecek kadar ilgilenilmiştir. Papaz Protestan, oğluysa Katolik’tir.Papaz kızı kendi öğretilerine göre yetiştirir ve bu konuda ailesi ile bir çatışma içine girer. Beethoven’in 6.Senfonisinden esinlenen ve senfoniye göndermeler yapan, otobiyografik izler taşıyan roman ,ahlak, aşk ,din kavramlarını barındırırken ,olması gereken ile olanın gerçekliği ve kalp ile mantık çatışmasını işler. Yaş ,din ,medeni durum imkansız aşkı doğurur ve bu kavramlar ön plandadır. Rahibin kendi inançlarıyla toplumun gözündeki değerler arasında kalışı ,ruhsal körlük ,rahibi bir değişime götürür. Romanı okurken, roman boyunca romanın işlediği her konuda sıkışmışlık hissi duydum.Bu his yazarın güçlü çatışmaları güçlü ve incelikle kullanmasından doğdu.

Pastoral SenfoniAndré Gide · Kapra Yayıncılık · 04,653 okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hernevikitap