Kurgusu oldukça dikkat çeken bir eserdi. Arka kapak yazısını da okuyunca hemen alıp okumaya başladım. Sade ve oldukça akıcı bir dili ve güzel bir kugusu olmasına rağmen kitap yer yer sıktı beni. Yaşanan olay bir çok farklı karakterin bakış açısıyla sunulmuş lâkin bu bakış açısı çoğu şeyi tekrar tekrar anlatmasına sebebiyet vermiş. Sürekli bir döngüdeymiş gibi hissettim. Eserin sonu ise oldukça muğlaktı. Sanki hızlıca yazılıp oldu bittiye getirilmiş gibiydi. Halbuki çok daha çarpıcı ve tatmin edici bir son olabilirdi. Eyüp'ü hep bekledim durdum, hikayesinin nereye varacağını, nerede son bulacağını veya yeniden başlayacağını merkla bekleyip durdum lâkin koca bir hiçlik karşıladı beni. Çoğu karaktere ne oldu, gelenler kimlerdi, ne için geliyorlardı? Sanırım hiç bilemeyeceğim. Sonu için üzüldüm ama Amar ve Sara'nın hikayesi güzel ve ilgi çekiciydi. Tarihten karakterler ve efsanelerden yararlanılması da esere güç katmıştı. Yazarın diğer eserlerini de okumayı planlıyorum lâkin korkmuyorum da değil. Diğer eserlerinin de muğlak bir son ile bitmesi sanırım yazara karşı soğutur beni. Umarım diğer eserleri daha iyidir. Özellikle "Meyaser'in Uçuşu" adlı eserini çok merak ediyorum.

Günün BirindeYavuz Ekinci · Doğan Kitap · 2016122 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Edebi Hayat