Yalnızlık şiiri
Bir dokunsanız, ağlamam işden değil;
Görüyorsunuz yalnızım
Yalnızlık Tanrıya mahsus
Oysaki ben insanım!
Bu yağmur, bana yalnızlığımı hatırlatır; Üşürüm yalnızlıktan;
Korkarım yalnızlığımdan,
Bir dokunsanız ağlamam işden değil!
Aşkın yalnızlığı güzel;
Hâtırası vardır ya...
Görünür uzaklardan
Gök vardır, bakarsınız;
Meselâ bir beyaz bulut üstünde...
Mektup vardır, okursunuz,
Resim vardır, öpersiniz,
Aşkın yalnızlığı güzel!
Ama benim yalnızlığım gerçekte;
Ne beyaz bulut üstünde
Ne mektupta, resimde
Çaresi var!
Bunca insan, bir baksanıza çevrenize,
Bunca insan, nasıl sarılmış yaşamaya... Biliyorum, hepsi bahtlı değil,
Biliyorum, hepsi zengin değil,
Biliyorum, gücünü, kuvvetini hepsinin
Aşkını, hıncını, arzusunu...
Ama kimseler benim kadar yalnız değil,
Bir dokunsanız, ağlamam işten değil!
Sayfa 51 - M. SUNULLAH ARISOY (1925- )Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.