Uzun zamandır alıntılarını kaydettiğim ve merak ettiğim bir yazardı Bernhard Bey. Yürümek-Evet anlatılarından önce okumak istediğim birkaç kitabı vardı aslında fakat ilk denk geldiğim kitabı bu oldu. Her ne kadar kıyaslama yapamasam da Camus’nün Düşüş’ünü okuyormuş hissine kapıldım okurken. Yürümek anlatısında iki kişinin yürürken ve kesinlikle dialog şeklinde gerçekleştirdiği konuşma Düşüş’te daha çok monolog şeklinde mevcut ama işte konsept aynı. Monolog burada da gayet kullanılabilirdi diye düşünüyorum aslında çünkü yürüyen bu iki kişiden biri sadece bir arkadaşının nasıl delirdiğini anlatıyor ve diğeri de bunu bize anlatıyor. Yani bu kadar fazla “diyor Karrer, diyor Oehler” denmesine gerek kalmayabilirdi. Bu kullanıma ve çok sık devrik anlatımına rağmen okuma gayet akıcı ilerliyor ama. Beyin yakmıyor yani. Bir intiharın sebep olduğu bir balata sıyırma hikayesi diyebiliriz “yürümek” için fakat içerisinde günlük hayatımızda sorguladığımız birçok konuyu da ele alıyor. “Evet” bölümü “yürümek” kısmına kıyasla çok daha güzel. Yazar iki anlatı arasında level atlamış resmen. Dil daha açık, tekerleme okuyormuş hissi yok ve çıkarımlar yürek dağlayıcı… “Evet” için de bir balata sıyırmanın sonucu olarak bir intihar diyelim. Neyse. Daha fazla boş yapmayıp alıntılara geçeceğim. Bu adamı kesinlikle okuyun demek için tek kitap yeterli mi bilmiyorum ama bu kitabı mutlaka okuyun. Kitabı okuduktan sonra Schumann da dinlemek isteyebilirsiniz ama Schumann dinlemek için kitabı okumayı beklemeyin. Schumann dinleyin olm ya.

Yürümek - EvetThomas Bernhard · Yapı Kredi Yayınları · 2020292 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.