Değil mi ki onu görmüştüm, bu kadarı yeterdi ; seyre dalışta, sadece görmek zevk duymaktır.
İhtişamı beni sarmıştı ; ışıklariyle kaplanıp kalmıştım. Nasıl ki güneş tabiatı bir kere ışıklariyle boğduktan sonra o ışıkları geri alamazsa, o da kendi ışıklarını artık benden geri alamazdı. Hissediyordum ki, binlerce yıl yaşasam, kalbimde artık ne gece ne soğuk olacaktı, zira onun ziyası orada şimdi parladığı gibi daima parlıyacaktı.
.
Sayfa 53 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
·
583 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.