Bazen öyle geliyor ki bi insan sırf kendi dırdırından kaçmak için devamlı seyahat edebilir, bilerek ve isteyerek günlerce uyuyabilir, yirmi kitabı bir haftada bitirebilir, aynı şarkıyı bin kere dinleyebilir, bitap düşünceye kadar her bulduğu işi üstlenip kendini kullandırabilir, sözcüklerden tiksinip konuşmayı tamamen bırakabilir, alkolik olabilir, pavyona düşebilir. (tamam, daha gitmiim, bu kadar yeter)
Bir başkasını severek kurtulunmaz bundan. Ama bir başkasını severek, hatırlanır. Nasıl bir şeydi, tüm bu yaygara başlamadan önce, özgür olmak ve sevmek nasıl bir şeydi?... Nasıl ?...
(Buna bi cevabım yok kardeşim, üç noktamı koyarım, gizemimi yaparım, giderim. Mesai saatim bitti.)
··
1.911 görüntüleme
Ya arkadaş öyle bir şey olabilir mi? Ben mesela kafa dengi insan yokluğundan kendi kendimle acayip iyi anlaşıyorum. Komiklikler, şakalar...
Rahatsız edici seviyeye gelen Bilinç akışını yahut iç sesi durdurmanın diğer bir yolu da MEDİTASYON'dur.
Ve tabiki gürültü çıkaran sorunlardan kurtulmak da en gerekli çözüm yolu.
Sizin saydıklarınız o sesleri bastırmak üzerine geliştirilmiş hareketlerse de geçici çözümlerdir:)
Bu yorum görüntülenemiyor
İc sesimle yalnız kalmamak için sürekli insanları etrafımda tutuyorum.
Vallahi ben de 3 nokta koyayım güzel bir ileti olmuş, iki paragraf da kaliteli
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.