Javier Marias'ı sanırım bu kadar çekici kılan çelişkilerinin çelişki olup olmadığına bile karar verememesi ve bunu kurgusunun diline her tarafını açıkta bırakarak gömmesi. Sürekli muallakta bırakıyor.
“Hakikat zaten asla düzenli bir şey değildir, karmaşadan ibarettir” demiş kitabın sonuna doğru ve bunu aslında kitap boyunca üslubuna yaymış cağnım İspanyol.
