Vurulduğunu söylediklerinde henüz çocuktum
aklım ermiyordu henüz bazı şeylere
hep ölüyordunuz Azize
anlamıyordum
çocuktum
şimdi beni sorarsan Azize
ölen her kardeşimle ölüyorum
her toprağa düşenle ben de düşüyorum inan
tüm acıları bir yürekte yaşamak çok zor Azize
tüketiyor adamı
ama beraber ağlayacağız ağlanacaksa
gülünecekse beraber güleceğiz
sana şimdi mutluluktan söz etmek olmayacak
ancak er geç sevdanın tanyeri atacak bir gün inanıyorum
bu inanç değil mi ki bizi ayakta tutan
inanç değil mi ki
alnımızı her toprağa koyuşta yüzümüzü ağartan
ki bu yangınlı bir sevdadır
uzundur
unutulmazdır