Erkekler varoluşlarının belirli anlarında tutkulu âşıklar olmuş olabilirler, ama "büyük bir aşık olarak tanımlanabilecek bir erkek yoktur. En şiddetli coşkularında bile hiçbir zaman her şeyden vazgeçmezler, sevgililerinin önünde diz çöktüklerinde bile, istedikleri hâlâ ona sahip olmak, onu ilhak etmektir. Yaşamlarının merkezinde, egemen özneler olarak var olmaya devam ederler. Sevdikleri kadın ancak birçok değerden biridir; varoluşlarının tümünü onun içinde boğmayı değil, onu kendi varoluşlarıyla bütünleştirmeyi isterler. Tersine kadın için aşk bir efendi uğruna tamamen bir vazgeçiştir.
Cécile Sauvage, "Sevdiği zaman kadının kendi kişiliğini unutması gerekir," diye yazar.
Sayfa 371
·
2 artı 1'leme
·468 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.