Kore edebiyatına çok aşina olduğum söylenemese de “Dün Bahardı” çok severek okuduğum bir novella oldu. Jeong Soojin , basılmayan romanlar yazan, zamanı çiçeklere göre ayırt eden evli bir kadındır. Eşiyle çözemediği hatta bir noktadan sonra çözmek istemediği sorunları vardır. Geçmişten gelen ve bugünün getirdiği sorunlarla yüzleşmemek için kendini yazmaya adar. Bir nevi hayat ve sorumluluktan kaçış yoludur onun için yazmak. Romanını daha gerçekçi kılmak için mahalle karakolunda çalışan bir memur ile tanışır ve aslında hikayemiz bu noktadan sonra başlar. O kadar yalnızdır ki tanıştığı ilk insana bağlanma ihtiyacı duyar. Tüm diğer yalnız ve mutsuz insanlar gibi o da varolduğu bir hikaye yazmak ister. Bu yönüyle bana “İşte Böyle Oldu” romanını hatırlattı. Coğrafyalar , kültürler değişse de kadının var olabilme, kendini kabul ettirme mücadelesi hiç değişmiyormuş. Bunu bir kez daha fark etmek üzse de kitabı çok severek okudum. Rahatlıkla tavsiye ediyorum. Kitaba puanım: 8/10