"Bugün insanlar 'temiz' sebzeler istiyorlar ve bu nedenle çiftçiler seralarda toprak bile kullanmadan sebze yetiştiriyorlar. Çakıl kültürü, kum kültürü ve hidrofonikler giderek daha yaygın hale geliyor. Sebzeler, kimyasal besinlerle ve vinil kaplamadan geçerek filtrelenen güneş ışığıyla yetiştiriliyorlar. Garip olan, insanların, bu şekilde kimyasal olarak yetiştirilmiş sebzelerin 'temiz' ve yemek için güvenli olduğunu düşünmeye başlamış olmaları. Oysa solucanların, mikroorganizmaların ve çürüyen hayvan gübresinin faaliyetleriyle dengelenmiş toprakta yetişen sebzeler, hepsinin en temiz ve özlü olanlarıdır."