Ahmed Gazzâli, şöhrəti bütün dünyaya yayılan qardaşı Muhammed Gazzâli'dən fərqli olaraq yalnız əlaqəliləri tərəfindən tanınmaqdadır. (Allah hər ikisindən də razı olsun) Doğum tarixi qardaşınınkının əksinə bilinməsə də, ondan 15 il sonra (1126) öldüyü bilinməktədir. Sevânih, Ahmed Gazzâlî'nin Farsça əsərlərindən ən uzunu və ən önəmlisidir.
Ahmed Gazzâli'nin tasavvuf anlayışı digər sufilərdən fərqli olduğu üçün, kitabdan vəziyyətinə görə hər insan fərqli nəticələr çıxara bilər, lakin mənim şəxsi fikrim, bu duyğulara agah olmayan biri mənəvi anlamda özü üçün kitabdan elədə bir şey qopara bilməz. "Aşiqlərin Halları" mövzusu ətrafında 'əzbər pozan' fikirləri olduğu və kitabın hər sətrində bunu oxuyucuya şeir və cümlələr vasitəsi ilə çatdırdığını görürük.
Hilmi Yavuz'un "bu şiire ancak ayağa kalkılır" dediyi Ahmed Gazzâli sətirləri:
Senin gönlün meshur ve musahhardır, mazursun.
Sen gamın ne olduğunu hiç bilmedin, mazursun.
Ben sensiz bin gece kan yuttum,
Sen bir gece sensiz kalmadın, mazursun.
Bu şeirdə 'mazursun' ifadəsi ("Eşqin dərdini, qəmini bilmədiyin üçün qayğısız olmaqda günahkar deyilsən") Bu, "üzrlü səbəbiniz var, bu qüsur nəzərə alınmır" mənasındadır.
Son olaraq sətirlərimi İmam-ı Gazzâli'nin qardaşı haqqında dediyi sözlərlə bitirmək istəyirəm:
"Biz axtardıq, O tapdı."
