Kadın karakterlerine dönemin şartları göze alınınca neredeyse ‘anormal’ biçimde bağlı ve özenli olan Shakespeare, bu kitabında daha farklı bir yoldan ilerlemiş.
Belki de Hırçın Kız bir sitem, bir bağlamdan laf sokmaydı. Günümüzde bile fikrini haykıran, erkekler için ‘huysuz, aykırı’ olan karakterli kadınları karakterinden soyup, zorla yıldırmak devam ediyor.
Bir eleştiri kitabı olduğunu düşünmek daha rahat hissettiriyor diyebilirim.
