Seligman “Öğrenilmiş İyimserlik” kitabındaki gibi “Gerçek Mutluluk” eserinde de öğrenilmiş çaresizlik tezine genişçe yer veriyor ancak bu kitabı “Öğrenilmiş İyimserlik”ten farklı kılan ve daha çok içine çeken yönü bence öne sürdüğü tezin geçmişe-şimdiye ve geleceğe dönük “mutluluk-mutsuzluk” kavramları üzerinden ele alınıp değerlendirilmesidir.
