Banu SEZER
Ve gün gelir, öğrenirsin,
Konuşmak yerine susmanın huzurunu,
Yaklaşmak yerine mesafe koymanın özgürlüğünü,
Beklemek yerine unutmanın rahatlığını.
Ve gün gelir, anlarsın,
Her sözün bir yük olduğunu,
Her adımın bir iz bıraktığını,
Her bekleyişin bir acı olduğunu.
Ve gün gelir, görürsün,
Sessizliğin en güçlü çığlık olduğunu,
Mesafenin en derin bağ olduğunu,
Unutmanın en büyük armağan olduğunu.
Ve gün gelir, kabul edersin,
Bazı yaraların zamanla geçmediğini,
Bazı izlerin silinmediğini,
Ve bazı acıların unutulmadığını.
Ama her şeye rağmen,
Gün gelir ve öğrenirsin,
Hayatın devam ettiğini,
Ve senin de devam etmen gerektiğini.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
