"Biliyor musun, bu buhar ve yapmacık çağında herşeyi hoş görebilirim , bir şey dışında: yobazlık."
"Hristiyanlık barbarca imge karşısında ayın yapmak, onu yukarı asarak günahlardan kurtulmak değil ; asılı duran adamı indirmek, acılarından kurtarmak, mutlu bir dünya kurabilmektir."
"...şu kalp, bildim bileli
Nice sevilmiş de olmamıştır tutsak;
Ama bir şey yakar derinliklerini
Çok tuhaf, çok huzursuz, çok mutlak"
"Tanrı'nın tek bir güzel tanımı var: başka özgürlüklerin de var olmasına izin veren özgürlük."
Ben bu kitaba şimdi nasıl bir inceleme yazayım ki.
Ya tüm içimi döküp kitabı anlatacağım ama yok yok okunmadan olmaz.
Kısaca şöyle anlatayım.
Victoria dönemini tema alan Fowles, her bölüm başında bize dönemin şiir, roman ve bilimsel eserlerinden epigraflar sunmakta bu kitabında.
Kitabımız Charles , nişanlısı Ernestina ve çağının kalıplarına sığmayan kadın karakter Sarah etrafında dönen bir aşk romanı gibi görünse de yazar sık sık araya girişleri ile hem Victoria dönemi, çağın kadınlar üzerine baskısı, evlilik anlayışı, din-bilim çatışması üzerine bir çok sohbette bulunacak.
Kitap başı çok gizemli nereye gidecek dedirtirken, ortalarında Sarah'tan çok rahatsız olmaya başladım. Sonrasında ise Sarah'ın geride duruşları beni yaraladı. Yazar nereye çekerse oraya gittim kısaca.
Karakterlere inceleme yazsam sayfalar yetmez.
Doktor, çiftlik sahibi burjuva hanım ve beyler, dönemin zengin şımarık kızları, hizmetli fakir kesim ve toplumun ötekileri... Öyle güzel öyle samimi ve gerçek ki tahliller çok başarılı.
Fowles bize her ne kadar bir dönem kitabı sunsada aynı zamanda yaşadığımız çağı da tutması ile kitap tam bir post-modern roman niteliğinde.
Ayrıca kitap sonu asla bildiğiniz romanlara benzemiyor.
Mutlaka okumanız dileklerimle...
