Okuduğum bir kitapta sevdiğim bir yazar veya şaire rastlamak beni de çok mutlu ediyor.
Yine seninle hemfikir olduğum bir kitap, ben de çok az yer buldum altı çizilesi. Zaten onları sen de alıntılamıştın. Yine aynı yerlerin altını çizdik farklı zamanlarda okusak da.
Aile konusu kimimizin derdi kimimizin merhemi. Benim merhemim ailem nerede ne yara alırsam alayım sığındığım tek yer ailem oldu. Ve hayattaki belki de tek şansım. Ama ailesinden yara alanların ailelerini de büyüten başkaları onları da büyüten başkaları vardı. Nasıl olduklarından elbette kendileri sorumlu ama nasıl oraya geldikleri daha da mühim. Annemizin annesi de olabiliyoruz bazı zamanlarda,babamızın annesi- babası. Onlar çok daha zor zamanlardan geçtiler emin olun gördüğümüz onların son resmi ama o resmin öncesi de var. Hepimizin şimdilerde olduğu gibi.
Filistin konusunda da hemfikirim seninle. İnsanlık ayıbı bu Arap sevici deniliyor maalesef bu sizin insanlık ayıbınız ben böyle düşünenlerin insanlığından şüphedeyim. İnsan seviciyim ben; anneyim, kardeşim, evladım ben ve benim o yanlarım çok acıyor. Ben de bir insanın ölümünü izleyen ve buna bir de müstahak diye düşünen “insanlar”ın hayvan, doğa ve insan sevebileceğine inanmıyorum.
“Nerede bir can ölse,oralı olur yüreğim. Olmalı zaten,
Olmasa" İNSAN" olmaz yüreğim.
Diyen Ahmed’im Arif’imi boşuna sevmedim ben.
Emeğine fikrine sağlık yine hemfikir olduğum ve severek okuduğum bir incelemeydi. Kalemin daim olsun. ☺️🍂