susanna tamaronun otobiyografik romanıymış, alırken bundan bile haberim yoktu tamaro kitabı diye almıştım sadece. ama iyi ki almışım. çok sevdiğim yazarların sadece var olan bütün kitaplarını degil tüm hayatlarını okuyup sistemime katmak istiyorum. o açıdan beni bayağı doyurdu.
ciddi bir otobiyografi degil küçük hüzünlü bir kızın hayat hikayesi daha çok. çocukluğunun karanlık ve umutsuz süren bi akışı var, ancak aile evinden çıkınca yaşama dair küçük bir umut ışığı görünüyor. kitap boyunca o kücük kıza sarılıp iyilestirmek için büyük bi istek duydum. bilmiyorum belki de içten içe kendi çocukluğuma sarılmak istedim. tatlıydı.