Dokuza Kadar On kitabını okumuş ve bitirmek istememiştim. Oradaki her bir şiiri özenle seçilmiş ama seçilmiş olması yarım okumuş hissini bıraktı bende. Bu kitabı da arkadaşımda görüp ödünç aldım, okudum. Keşke ödünç değil de kendi kitabım olsaydı dedim, çünkü içindeki şiirleri bazen açıp okumak istediğim çok güzel şiirleri vardı. En beğendiklerimi paylaştım ama, sonra arkadaşıma dedim; bu kitap karşılığında benden hangi kitabı istiyorsun, diye :).
Bazı şiirlerini okuyan ne demek istediğini anlamaz ya da saçmalamış olarak bakar ama içindeki anlam yoğunluğunu çözünce de ne kadar güzel anlatımı olduğunu anlar.
Cahit Zarifoğlu kadar kapalı olmasa da az biraz ondan bir şeyler var Özdemir Asaf'ta da. Cahit Zarifoğlu'nun şiirlerini anlamak için bazen 3-4 kere okur öyle anlardım. Özdemir Asaf'ta da bazı şiirlerini 2. Okuyuşum da anladım. Bana ilk okuyuşta anlamsız gelenler 2.sinde güzel geldi.
Dokuza Kadar On kitabındaki bir çok şiir bu kitapta da vardı ve bazılarını alıp yine paylaştım:), çünkü çok sevdiklerimdi yine paylaşmak istedim, durdumadim kendimi :). Haa içinde cidden hiç mi hiç beğenmediklerim de vardı, ama azınlıkta kalıyor, genelini beğendim.
KEYİFLİ OKUMALAR
