··
2 artı 1'leme
·470 görüntüleme
Minik Eylül'ün gülüşü gönlümü almıştı ki, bu zarif cümlelere denk geldim :) Doğduğundan beri hiç görmemiş, bugün kavuştu annesine... Evladının gözlerini açıp öpen baba küpesini çıkarıp saklamış... Bir yanda sevinç, bir yanda hançer gibi gözyaşları...
Anne-çocuk ilişkisi öngörülebilen bir şey muhakkak ama asla başka bir anne-çocuk ilişkisiyle kıyaslanamaz. Çünkü her birinin kendi dinamikleri, açmazları, hayata bakışı tümüyle yenileyen evreleri ve tarifsiz güzellikleri var... Parmak izi gibi eşsiz...
Anne- baba duası denen bir mucize var...🌿
Gönlüne sağlık.
Allah razı olsun, senin de gönlüne sağlık abla🌿
Ne de güzel söyledin parmak izi gibi eşsiz, yazıda en çok anneliği dile getirdim ama kul olabilme, evlat olabilme, eş olabilme, aile olabilme hepsi bir bütün aslında. Kefelerden birinin dengesi şaştığında terazi doğruyu göstermez oluyor. Hepsini dile getiremeyeceğim için en çok 'annelik' bahsi üzerinde durdum. Rabbim rızasını kazanacağım en hayırlı şekilde nasip etsin 🌷
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.