Her biri iş sahibi oluyor ve farklı yerlere dağılsalar bile yine de görüşmeye devam ediyorlar. Jude geçmişinden gelen travmaları sebebiyle kendisine zarar veren bir karakter. Bazı dönemlerde bu durumu azalsa da maalesef hayatının sonuna kadar bunu devam ettiriyor. İşinde harikalar yaratan bir avukat olmasına rağmen eve geri döndüğü zaman travmasının gölgeleri onu boğuyor ve yine kendine zarar veriyor. Hem arkadaşı hem doktoru olan Andy(kendisi aslında farklı bir alanda uzman) dışında hiçbir doktora gitmeyi asla kabul etmiyor.
Okurken gerçekten en sevmediğim karakterlerden birisi JB oldu. Kendisinin Jude’a bir sahnede yaptığından dolayı ( eminim ki okuyanlar beni anlayacak) Jude onu affetse bile maalesef ben bunu kabul edemedim ve aşamadım. JB bencil ve kıskanç üstelik yaşananlara rağmen bu asla değişmiyor.
Willem… onun hakkında ne desem az kalır gibi. Kitabın başlarında ona çok kızdım. “Ya sorsana artık” diye ama hem korkaklığından hem Jude’a olan saygısından sormadı. Bir noktada onu çok net anlayabiliyorum. Ama karakter gelişiminin çok güzel olduğunu düşünüyorum. Mesleği oyunculuk olmasına rağmen şöhretin getirdiği o sarhoşluğa asla dalmıyor. Ve Jude’a karşı olan ilgisi, korkusu ,arkadaşlığı cidden o kadar özel ve güzeldi ki. Kitabın sonunda yaşanan olayı düşündükçe tekrar tekrar duygularım paramparça oluyor.
Malcolm… kitaptaki belki en az travmalara sahip karakter Malcolm’du ama Jude için yaptıkları, evini tasarlarken sürekli onu düşünerek bunu yapması ve ona hayatı boyunca verdiği dostluk çok özeldi.
Jude… gerçekten “ah Jude… Canımın içi.” Demek istiyorum ben de sana. O kadar üzdü ki beni yaşadıkların, gördüklerin, maruz kaldıkların bir noktada delirmeden nasıl kaldın bilemiyorum. Sürekli bir darbe sürekli bir acı. Caleb ile olanları okuduktan sonra kitabın içine girip onu boğmak istedim. Onunla yaşananlardan sonra düşündüklerinden ve yaptıklarından dolayı kollarından tutup “yaşananlar senin suçun değil. Sen harika birisin” diyerek sarsmak istedim seni. Ama maalesef sen sözlerle avutulmayacak bir noktadaydın.
Ve Harold... Yaşanan her şeye baştan sona şahit oldun. Gerçekten en çok üzüldüğüm hem geçmişinde sana acı veren o olay ve devamında yaşadıkların. Sen ve Andy gerçekten harika iki karakterdiniz.
Kitabı bana çok kıymetli birisi hediye etti. Onun sayesinde okumuş oldum. Daha önce çok yorum görmüştüm. İnsanların ilk elli sayfada ağladıklarını duyunca “Yok artık abartmayın” demiştim kendi kendime. Ama gerçekten okuduktan sonra ne demek istediklerini çok daha net anladım. Gidip yabancı YouTube kanalı olan kişilerin videolarını izledim ve yalnız başıma olmadığıma çok sevindim. Kitapta çok fazla tetikleyici unsur var. Yorumumun sonuna bunları ekleyeceğim. Eğer ruh haliniz iyi değilse bu kitabı okumanızı asla tavsiye etmem. Kitaba bir yaş sınırı koysam kesinlikle 21+ olurdu. Duygusal açıdan okunması çok zor bir kitap. Eğer okumayı düşünüyorsanız yoğun, yorucu, hayatı sorgulatan bir deneyime hazır olun derim. Sonuna kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
(Tetikleyici unsurlar: şiddet, psikolojik şiddet, kendine zarar verme, intihar, taciz, tecavüz gibi )