Yani ben, içimi şöyle bir çeksem dünyadan, fena mı olur ?
Olmaz. Hiç fena olmaz. Öyle kendi içimde kalırım belki bir zaman, süredururken insanlığın sonu gelmez koşusu.
Belki kopan bir ipliğin bıraktığı şaşırtıcı boşlukta yaşarım bir zaman. Belki yarım bırakılan bir türkünün söylenmemiş kısmına saklanırım.
Belki de daha fazla ayak diremez, dünyanın o gürültücü kalabalıkları arasına karışırım.
Belki orada bir arayan olur beni, belki de bir bulan olur, belki de yaralarıma bir saran olur.
...
Belki de içinden hiç çıkamadığım yerlere, her zaman ilk defa gidiyormuş gibi giderim.