Yaşadığımız dünyada Allah'a inanan milyonlarca, milyarlarca insan vardı. Allah'a inanmak önemliydi, önemliydi ama bu inancı değerli kılan unsur, bu inancın her türlü hurafeden, her türlü şirkten uzak olmasıydı.
Her şeyin yegane sahibi, her şeyin yegane hakimi Allah idi. Bir insan için en büyük paye en büyük onur, şirk koşmadan Allah'a inanması ve yine şirk koşmadan O'na kul olmasıydı. Gerçek onur ve gerçek izzet buydu!