Göçebe uzak tepelerin ardından, ağzından buharlar çıkararak yaklaşmakta olanın karakış olduğunu bilir. Atının üzerindedir. Yüzünde acı bir küçümseyişle her şeyini bırakır gider, yani hiçbir şeyi. Zira o bırakıp gidemeyeceği hiçbir şeye sahip olmamıştır. Hayata bu kadar değer vermekle birlikte herkesten daha iyi yaşar. Çünkü o hayattan kendisinden başkasını istemez. Böyle yaşayan ölümü de umursamaz. Dünyaya değer vermeyen ama yine de yaşamayı bilen, ölümü arzu etmeyen ama geldiğinde de oturup ağlamayan en büyük ve tek gerçek bilgedir.
Sayfa 104Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.