Ufacık bir sevgi pırıltısı bile insanı mutlu etmek için yeterliydi ve bu sevginin 28 gramı çalınıp gittiğinde arkasında kalan boşluk asla doldurulamıyor, o yalnızlık ve çaresizlik hissi asla dinmiyor, insanın ruhunda açılan bu delik sonsuza dek hep boş kalıyordu.
Sayfa 419Kitabı okudu
··
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.