"Çaresaz"
Çaresaz: Çare bulan.
-Çare benim içimde...-
(Yazdan kalan sevimli, güneşli bir fotoğrafı şu güzelim kış gününde anmak sizce de pek hoş olmadı mı? :) )
Halide Edib ile birlikteyim yine.
Küçücük bir kısa roman olan eser yalın bir dil ve anlatım ile bizlere sunuluyor ancak konu örgüsü oldukça değişik ve alttan mizahi içerikli diyebilirim. Bir yanıyla hüzün bir yanıyla şaşkınlık içeriyor. Güçlü, kendi ayakları üzerinde duran
-hatta kendini geçtim bencil istekleri peşinde koşmaktan çağlar boyu vazgeçememiş erkek diye cisimleşen canlıyı bile ayakta tutan- cesur bir kadından bahsediliyor, bilmezler ki o güçlü kadının içinde bir de küçük bir kız çocuğu saklanıyor. Hassas, mağrur, kırılgan... Öpüp, sevilmek istiyor, naciz ruhu; sıcak bir el, saran bir omuz, güzel bir kalp... Tüm kadınlar böyle değil mi? Dünyayı güzelleştiren her bir unsur kadın, kadında, kadınla...
Kitaba dönersem bir yandan kızdım, bir yandan şaşırdım, bir yandan da sevindim. Çünkü kadınlar hep yazmalı... :)
Kitap sonu notum ise kısacık; “Değişik üslup ve sürpriz son -bana göre-, bir erkek yazar bu kitabı asla bu şekilde sonlandırmazdı, kadın yazarın ince, nazenin kalbi ve seven iki kafaya kıyamaması... Yazar bir şeyler denemiş kendince -başarılı- ancak kitap da hafif bir ironi de söz konusu..”
Kitap sonunda yazdığım ileti gibi yazar kitap karakteri olan Mediha yani Çaresaz’a kıyamadığı için bir farklı sonla seveni sevdiğine ulaştırmıştır.
Halide Edib’i Atatürk ile yaşadığı sorunlar nedeniyle bir yanıyla sorgularken bir yanımla edebi yazım adına hep çok sevmişimdir, kadın yazar olarak öncü ve Kurtuluş günlerindeki mücadeleci karakterinden dolayı hepsi gibi saygı ile anıyorum. O dönemin içinde yaşamadığımız için değerlendirmek ve yermek biz okuyucuların haddi değil diye düşünüyorum. Çok sevdiğim kitabı “Sinekli Bakkal” dan sonra onu güçlü bir kadın yazar olarak bilmek de eklenince okunmaya devam edilecektir pek tabii. :)
Sizlere iyi okumalar..
Çaresaz 
Halide Edib Adıvar
·
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.