Bir Latin Amerika Edebiyatının satırlarında aldığım yolda nelerle karşılaştım bunları anlatmak istedim size. Sesime kulak verir misiniz? Doğanın uyanışıdır o mevsim.İnsanın ruhunda güneşler açtıran,yaşadığını tekrardan hatırlatan mevsimdir ilkbahar.Çoğu kişi böyle tasvir eder. Bazıları var ki bu mevsim bir aileye kocaman bir yara açmıştır ve evin reisi bu mevsimde siyasi suçlardan dolayı hüküm giymiştir, sevdiklerinden ayrı düşmüştür.Ondandır sevdiği adamdan ayrı kalan kadının ilkbaharı sevmemesi,ondandır sevdiği babasıyla ayrı düşmesini sağlayan mevsimi sevmeyen kızın kırıklıkları...Üzüntüleri,acıları... Yarım kalmışlıkların hikayesi demek daha doğru olur diye düşünüyorum. Düşüncelerinden dolayı hapise atılmış bir bireyin beş yıl yediği sürgün hak mıdır? Bunun neresi suçtur. Ailesi,sevdikleri,işi,özgürlüğü elinden alınmış parmaklıklar ardına atılmış bir babanın geçmişle verdiği savaş biter mi hiç.... Duvarların dili olsa da konuşsa dercesine tek dert ortağının duvarlar olması bu durumu sağlayanlar insanlık vazifesi mi yapmış oluyorlar. Özlem,yarım kalmış hayaller,sağlıklı olmak için verilen çaba ne kadar acı,ne kadar üzücü... Diğer yandan,kadının vicdanıyla olan muhasebesini sonuçlandıramaması ve bunun için kayınpederinden yardım istemesi.Hayatına kayınpederinin dediğine göre hareket etmesi yaşamaya çalışması... Yaşamak denirse...Tek başına hayat mücadelesi vermesi içimi acıttı. Hep bir tedirginlik,hep bir kendiyle çelişme ve büyük huzursuzluk... Sıkıntılarla dolu,yer yer gönderilen mektuplardan oluşan geçmiş ve şimdiki zamanlarda geçişler yapılarak karakterlerin anlatılmak istenmesini başarılı buldum. Kuzey Amerika topraklarını ve tarihini kitapta okumak yetmedi genişçe araştırma yapmama vesile olan bu eseri okumanızı isterim. Sevgiler.

Kırık Köşeli İlkbaharMario Benedetti · Ayrıntı Yayınları · 201469 okunma

··

128 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.