Ben, hiç. Ben hiçbir şey beklemiyordum. Çalışıyordum. Daha çok, daha çok ve her zaman. Çalışmak benim kamuflaj giysimdi, zırhımdı, gerekçemdi. Yaşamamak için gerekçem. Çünkü yaşamayı fazla sevmiyordum. Bu iş için yetenekli olmadığıma inanıyordum.
Kendime zorluklar, güçlükle tırmanılacak dağlar yaratıyordum. Bu dağları aştığımda, yenilerini yaratıyordum. Oysa hırslı biri değildim, hayal gücüm yoktu.
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.