“Ölüleri uyandırmayın! Ölüler yeryüzünün gününe getirir karanlığı; Bir kez mezara girene Değmez bir daha yeryüzünün ışığı. Bırakın uyusunlar dar sandıklarında! Çürümeyi çağırırsınız kabirden Yaşam çiceği solar zehirden Ama ne çiy ne güneş ışığı Ne de taze baharın soluğu Ölüyü çiçeklendirebilir yeniden. Kim ki bir kez hayattan ayrılır O artık hayatın düşmanı sayılır, Hangi ahmak uyandırırsa onu şifalı uykusundan Kendini vazgeçmiş saysın artık huzurundan.” Çok güzel başarılı bir vampir kitabıydı vampir kitaplarını kesinlikle çok seviyorum bu kitabada bayıldım Walter’ın gençlik aşkı Brunhilde öldükten sonra uzun bir süre yas tutuyor ve sürekli eski karısının mezarı başında ağlıyor Walter başka bir kadınla evlenip çocuk yapsada yine Brunhilde’ye olan aşkından vazgeçemiyor bir gece mezarı başında ağlarken bir büyücü ile karşılaşır büyücü ölüleri uyandırmaması için ona 3 gece boyunca sorar kararından emin misin diye Walter’ın aşktan gözü kör olmuştur ve büyüceye yalvarır büyücü her ne kadar uyarsada ısrarları üzerine Brunhilde’yi mezarından diriltir Brunhilde dirildikten sonra kasabada ölen çocuklar üzerine halk kasabayı terk etmeye başlar kitap bu şekilde başlıyor ve bence kısa ve öz muazzam bir vampir kitabıydı…

Ölüleri UyandırmayınErnst Raupach · İthaki Yayınları · 202290 okunma

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Can göl