Ölmek kadar güzelse yaşamak...
"Ölmek kadar güzelse yaşamak...
Veya, yaşamakçaysa ölmek;
Nedir uğuldayan kulaklarımda?..
Nedir ağlamalar, sızlamalar... Nicedir böyle bağırmak.
Bir ak yaşmak...
Sıkmışsa bu sararmış suratı; ayrılırken dertler dünyasından...
Nedendir kalanın derde düşmesi?..
Bir beyaz ölüm;
Açtığı kızıl yarayla.
Pembe bir dirilişin filizi oluyorsa, nedendir ıslatmak mendilleri?
Ve... Fazla su çiçekleri çürütüyorsa!.."
Sayfa 182 - DivanyoluKitabı okudu
·
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.