Mutluluk kişinin değerlerini elde etmesinden kaynaklanan bilinç durumudur. Eğer bir insan üretken işe değer veriyorsa, onun mutluluğu, başarısının hayatına ne derece hizmet ettiğinin bir ölçüsüdür. Fakat eğer bir kişi bir sadist gibi yok etmeye veya bir mazoşist gibi kendine işkence etmeye - veya bir mistik gibi mezardan sonraki hayata - veya bir yarış arabası sürücüsü gibi akılsız ''heyecanlara'' değer veriyorsa, kişinin sözde mutluluğu onun kendisini yok etmeye çalışmasındaki başarısının bir ölçüsüdür. Tüm bu akılcı olmayan kişilerin duygusal durumlarının mutluluk olarak ve hatta zevk olarak değerlendirilmesinin uygun olmadığı da eklenmelidir: o sadece kronik dehşet durumundan elde edilen anlık bir rahatlamadır.
Happiness is the state of consciousness resulting from the achievement of one's values. If a person values productive work, his happiness is a measure of the extent to which his achievement serves his life. But if a person values self-destruction like a sadist, or self-torture like a masochist - or life after the grave like a mystic - or mindless "thrills" like a race car driver, then his so-called happiness is a measure of his success in trying to destroy himself. It should be added that the emotional states of all these irrational persons are not appropriate to be regarded as happiness or even as pleasure: it is only a momentary relief from a state of chronic terror.
Sayfa 37 - Plato Film Yayınları 4. Baskı Çevr. Nejdet KandemirKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·309 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.