"ancak şimdiye kadar hiç gideremediğim bir ihtiyacım var ve şimdi bunun yokluğunu en kötü bela olarak hissediyorum. hiç arkadaşım yok, margaret: başarı tutkusuyla yanarken, sevincime katılacak kimse yok; başarısızlığa uğrarsam, can sıkıntımı hafifletmeye çabalayacak kimseler olmayacak. düşüncelerimi kağıda dökeceğim, doğru; ama bu bir duygunun iletilmesi için zayıf bir yol. gözleri benimkilere yanıt verecek, bana yakın birinin eşliğine ihtiyacım var. beni romantiklikle suçlayabilirsin, sevgili kardeşim ama bir arkadaşım olmayışını acı bir şekilde hissediyorum. planlarımı onaylayacak ya da düzeltecek, benimki gibi beğenilere, yetişmiş ve aynı zamanda kapasitesi yüksek bir akla sahip, kibar ama cesur biri yok yakınımda. zavallı kardeşinin hatalarını nasıl da düzeltirdi böyle birisi! uygulamaya fazla hevesli, zorluklar konusunda da çok sabırsızım. ancak kendi kendimi yetiştirmiş olmam benim için daha da büyük bir dert: hayatımın ilk on dört yılı ortalıkta dolaşup thomas amca'mızın gezi kitaplarını okumaktan başka bir şey yapmadım. o yaşta ülkemizin ünlü şairleriye tanıştım; ama bunun en önemli yararlarını böylesi bir inançtan çıkaramaz hale geldiğimde ancak ana dilimden başka dillerle tanışmanın gereğini kavradım. şimdi yirmi sekizimdeyim ve aslında on beş yaşındaki okullu çocuklardan daha bilgisizim. daha fazla düşündüğüm ve gündüz düşlerimin daha geniş ve ihtişamlı olduğu doğru ama ressamların dediği gibi bunu korumak lazım ve beni romantik olduğum için küçük görmeyecek ve aklımı toplamama yardım edecek kadar duyusu olan bir arkadaşa çok ihtiyacım var."
Sayfa 32Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.