Son sığınak; Bir tren yolculuğu ile yolları kesişen bir gurup insanın, büyük bir hevesle ve tutkuyla yeteneklerini icra edebileceği bir tiyatro gurubu kurmaya karar vermeleriyle başlar. Yurdu baştan başa gezerek gittikleri her yeri tiyatro ile buluştururlar. Yöre halkının seveceği oyunları sergileyerek bazen çok para kazanırlar, bazen de hiç. İyi günde, kötü günde, her koşulda herşeyi bölüşürler, ekmeği, sevgiyi, acıyı, kederi...Ve bu tiyatro onların son sığınağı olur bir bakıma. Ben çok beğendim..Bu kitabı okuduktan sonra "Arşın Mal Alan" operetini mutlaka izlemeye karar verdim. Şu anda Ankara devlet tiyatrosunda oynuyor. İstanbul'a gelmesini ümit ediyorum. Ayrıca yeni bir şey daha öğrenmiş oldum. Biz Afife Jale'yi ilk kadın tiyatrocu olarak biliyoruz. Fakat kitapda bir yerde, Makbule, hayatını anlatırken bu olaya değiniyor. Şehzadebaşı'nda oturan, birbirini çok seven müslüman bir kız ve Rum bir bakkalın oğlu İzmir'e kaçar. Rum genci müslüman olup Komik Hüsnü adıyla, müslüman kız da sahneye çıkabilmek ve tiyatro yapabilmek için ismini Rum ismiyle değiştirir. Bu yüzden de pek tanınmaz. O dönemde bir kadın için çok büyük cesaret! Saygıyla yad ediyorum. (Kurgu mu yoksa gerçek mi diye araştırdığım zaman, kızın isminin Kadriye olduğunu, Papaz Köprülü Amelia olarak ismini değiştiren İlk Türk tiyatro oyuncusu kadın olduğunu Vasfi Rıza Zobu bir röportajında anlatmış.) Sonuç olarak ben çok beğendim, bunda tiyatroyu da sevmemin çok büyük etkisi var tabi.. Keyifli okumalar!

Son SığınakReşat Nuri Güntekin · İnkilâp Kitabevi · 1997382 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.