...hayat budur, halka halka ayrılıklardan örülmüş bir zincirdir ve sonunda bir halka daha vardır, o da kopar ve bizi sonsuz ayrılığa kapıp götürür.
En genç yaşımızdan, ölümlü ve ölümsüz, çeşit çeşit ayrılıklara alışmaya başlarız. Anamızdan ayrılır...yurdumuzu bırakır, uzak ellere düşeriz; ilk sevgililerimizden, bazan güvencemizden, bazen sağlığımızdan, daima bir şeyden ayrılırız. İçimizde ne zaman özlem eksilmiştir? Yatağımıza, evimize , memleketimize, şanlı bir tarihe, istiklal ve hürriyete, muhakkak bir şeye daima hasret halindeyiz. özlemin kötülüğü , ayrılığın yalnız tümünü değil, içinde iken dikkat etmemiş gibi bulunduğun birçok ince ayrıntılarını da zihnen yaşamaya başlamış olmaktır.
Sayfa 146 - İnkilap Yayınları.