Dergi okumayı sever misiniz? Var mı takip ettiğiniz süreli yayınlar? En sevdiğim duyguların başında gelir bir şeyi en başından başlatıp sonuna kadar götürmek... Bir yazarın mesela, sırayla bütün kitaplarını okumak, sevdiğim bir diziyi ilk bölümden itibaren götürüp bitirmek... Ve aylık yayımlanan bir dergiyi takip etmek! Harika bir duygu yaşatır insana: Acaba sıradaki eserde, sayıda, bölümde neler olacak düşüncesi... Merak olağanüstü bir şey!

6'dan 66'ya - Sayı 01 (Ocak 2024) Henüz ilk sayısıyla karşımıza çıkan "Bir Ömre Sesleniş Dergisi" Her yaştan okura kitap eden, her ay farklı bir temayı ele alacak derginin bu ayki teması: "Korku" Korkularınız var mı? Ya da soruyu düzeltelim: En büyük korkunuz ne? Zirâ peygamberin bile korkularının olduğu dünyada korkmamak hangimizin elinde ki? "Eğer yüz çevirirseniz, ben sizin adınıza büyük bir günün azabından korkuyorum." (Hûd 11/3) Hazreti Muhammed... Ve Hazreti Yakub'un korkusu Yusuf: “Doğrusu onu götürmeniz beni üzer, siz ondan habersiz iken onu kurt yer, diye korkuyorum.” (Yusuf 12/13) Öyle veya böyle korku hepimizin hayatında. Korkmamak mümkün değil ama korkularımıza farklı bir bakış açısıyla bakmak? Elbette mümkün! "Kaç kere sabah sizin üzerinize saldırdı? Kaç heves kursakta, kaç öfke yumrukta, kaç sevgi mazide kaldı?" (s. 3) Oldukça düşündüren sorular var eserde, aklınızı yoran, size hayatınızı sorgulatan: "Hayat nasıl sizin için? Zor mu? Yorucu mu? Kaygı verici mi yoksa? Ders çalışmaktan durup düşünmeye vakit yok mu, diyorsunuz ya da?" Ve oldukça kıymetli yazarlardan, şairlerden alıntılar: "İster zehir olsun, isterse şurup Beraber içelim tut ellerimden." Der mesela

Abdurrahim Karakoç, sevmemek ne mümkün. Ansızın karşımıza çıkan

Necip Fazıl Kısakürek'ten iki dize: "Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde, Allah’tan nasıl korkmaz, insan O’nu sever de?" Farklı kitaplardan tahliller:

Korku - Stefan Zweig

Kambur - Şule Gürbüz

Kaygı Kavramı - Kierkegaard

Korku Kültürü - Doğan Cüceloğlu Hepsi de derginin seçilen temasına uygun, amaca yönelik eserler... Yalnızca kitap tanıtımı da değil, beyaz perde de var işin içinde. Hepimizin sevdiği Çizmeli Kedi... Verdiği muazzam mesajıyla! "Kedi, hayata dört elle sarılmak için son canı kalıncaya kadar bekledi. Bizim zaten bir tek canımız var. Hayatı ciddiye almak için neyi bekliyoruz, diye sormadan edemiyoruz." Sahi, neyi bekliyoruz? Çok geç olmasını mı? "Her uzun susuş, kişinin iç dünyasında uzun bir konuşmaya işarettir." (s. 45) Yazar röportajlarına da farklı bir bakış getirmiş dergi: Tanıdık ama kimliğini belirtmek istemeyen bir yazarla röportaj. Üstelik oldukça ironik... Kim olduğunu tahmin etmeyi çok denedim ama başarılı bir sonuca ulaşamadım. Okur mektupları, Güncel konulara karşı duyarlılık... "Çocuk yaşta ölmeyenler, çocuk yaşta büyürler Filistin’de." (s. 12) Ve her yaştan okura hitap etmesi... İlk sayıya göre etkili bir giriş diyebilirim. Yıllar önce radyoda "Arkası Yarın" diye bir program vardı hatırlar mısınız? Eserde de "Devamı Gelecek Sayıda" bir hikayeye denk geldim. Onu hatırlattı bana. Geçmiş günlere gittim. Gittiğim gibi de yittim! Bilirsiniz kolay değil böyle durumlarda geri gelmek. Başladığım gibi biten bir dergi oldu. Akıcı, boğmayan, sıkmayan... Yeni sayılarda görüşmek, görüştüğüme memnun olmak dileğiyle!