Yolda ilerlerken çocukluğumun bir süre benimle birlikte ata bindiğini hayal ettim. Sonra ilk yol ayrımında küçük midillisini çevirdi ve el salladı. Geldiğimiz onca yol boyunca sadece evimi ve geride ne bıraktığımı düşünmüştüm. Kendimden bir parça bırakıyordum.
…
Bu büyümek demekti sadece, korkacak bir şey yoktu herhalde… Yeni bir ben orada benimle tanışmayı bekliyor olacaktı.
Sayfa 113Kitabı okuyor
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.