Vedaların ağır olduğunu bilirdim ama bu kitap Göz yaşlarımın ufak bir dere olduğu kalbimin ufacık çatladığı bir eser.
Kitabın konusuna gelirsek, yazarın hayal gücü gerçekten muhteşem, dünya ki her nesnenin konuştuğu bir evren yaratmış bu eserde en güzel dostluklarda silahlar ve insanlar arasında oluyor, silahlar bilimde ve fende çok ileri bir medeniyet aynı zamanda ve zamanla uzay teknojileri seviyesine geliyor ve evreni keşfetmek istiyor insanlar her ne kadar bunu istemese de onları sevdikleri için mecbur kabul ediyorlar, ve silahların dünyadan ayrılması şerefine verilen veda yemeğini konu alan ilginç bir eser.
(yemekte etli etmek buna anlam veremedim ya yazar konyalı ya çevirmen)