Çobanyıldızı öyle parlaktır ki, talihsiz yolcu onu Kutupyıldızı sanırsa mahvolur. Çöllerde parlaklığıyla kervanları yanıltır, yönünü şaşırtır, bu yüzden adına kervanlıran denmiştir. Sabah serinliğinin ürpertilerini akla getirir, Tanyıldızı’dır. Sıcağı hala buğulu yeryüzünü akla getirir; Akşamyıldızı’dır. Ona Zühre de denir; Zühre bir pimanlık iniltisidir, bütün yanlış kararların sonunda ışıl ışıl damlayan gözyaşının parıltısıdır.”