Demokrasi
Karar verme süreçlerinde demokrasi üzerinde sağlanan uz- laşıyı da fetişleştirmemek gerekir. Uzlaşı, daha önce de ileri sürdüğüm gibi, insanların birbirlerini yakından tanıdığı çok küçük gruplarda uygulanabilir bir şeydir. Fakat büyük grup- larda zorbalığa dönüşür çünkü küçük bir azınlığın büyük, hat- ta epeyce büyük bir çoğunluğun nasıl bir politika uygulayaca- ğına karar vermesine kapı açar, fikirler ve politikalarda homo- jenliği ve durgunluğu besler. Azınlıklar ve onların oluşturdu- ğu fraksiyonlar yeni fikirlerin olgunlaşması için vazgeçilmez olan mayalardır -hemen hemen bütün yeni fikirler azınlıkların görüşleri olarak kendini gösterir ilkin. Liberter bir grupta ço ğunluğun azınlık üzerindeki "egemenliği" efsaneden ibarettir; böyle bir grupta kimse azınlığın kendi inançlarından vazgeç- mesini ya da kendi görüşlerini savunma hakkını kullanmama- sırı beklemez; fakat azınlık da sabırlı olmalı ve çoğunluk kara- rının uygulamaya konulmasına imkân vermelidir. Bu deneyim ile onun yarattığı tartışmaların bir grubu ya da meclisi kendi kararı üzerinde yeniden düşünmeye ve azınlığın görüşünü benimsemeye sevk eden en önemli öğe olması gerekir; böyle ce, diğer azınlıklar ortaya çıktıkça daha başka fikirler ve uygulamalar da özendirilmiş olur. Uzlaşı yoluyla karar verme, coğunluğu azınlığı hoşnut kılmak için spesifik bir politikadan feragat etme noktasına götürürse eğer, düşünsel ve pratik bir durgunluğa yol açabilir kolayca.
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.