O zamanlar yaşamım üzerine yanlış, yani sürdürülemez ve dayanılmaz biçimde düşündüğümü düşünmeye başladığım düşüncesinde kesinlikle yanılmıyorum. Ve yaşamımı artık, yalnızca başına buyruk bir rastlantı olan doğumumu izleyen, arka arkaya sıralanmış başka başına buyruk rastlantılar zinciri olarak görmemeliyim, çünkü böyle bir bakış açısı yaşama oldukça yakışıksız ve yanlış, yani sürdürülemez, hatta dayanılmaz bir yaklaşım olmakla kalmaz, tersine kullanılmaz bir yaklaşım da olurdu, en azından benim için yaşama dair dayanılmaz ve utanç içinde kullanılmaz bir gözlem olurdu, onun yerine yaşamı arka arkaya sıralanmış bir dizi algı olarak görmem gerekir ve öyle de görmek istiyorum, o algılarda gururum, en azından gururum doyurulmuş olacak.