Friedrich Nietzsche’nin, döneminin Alman kültürünün tarih bilimine bakışını önce muayene ettiği sonra başgösteren semptomlarına karşı iyileştirici bir reçete sunduğu eseri. Nietzsche tarih bağlamını anıtsal, antikacı ve eleştirel olarak sınıflandırmış. Her biri için dönemin daha fazla filister yaratmaktan öteye geçemeyen, aslında bunu hedeflemeyen eğitim zorunluluklarına bu sınıflar aracılığıyla bakıyor ve bir bir çekiçlerini indiriyor. Tedaviyi anlattığı bölümlerde ise yaşamın umut çoşkunluğu içindeki tüm gençlerine panzehir olarak tarihüstü ve tarihdışı eğitimi öneriyor ki böylece tarih biliminin yaşamdan çalan değil ona bir şeyler katan ve doğanın bütünleyici genelliğinde daha iyi bir yaşamın izlerinin aranmasındaki gerekliliğe işaret ediyor. Eserde örneklerine de yer verdiği şekilde; kendisinin de fazlasıyla hakim olduğu, Antik Yunan dönemi düşünürlerinin Şark’ın tanrıları ve kendi mistik tarihlerinin arasında sıkıştığı bir dönemde, Delphoi tanrıları sayesinde, bir esinlenme ile bu kültür zenginliğini nasıl yakaladıklarına yönelik hatırlatıcı serimlemeler yapıyor. Kitap; kendi zamanının genel geçerliliğine, bireyin, kitlenin ve halkın kültürel bakışına yönelik olarak, tarihin-tarihsel güdümün merkeze alındığı bir eleştiridir.

Tarihin Yaşam için Yararı ve SakıncasıFriedrich Nietzsche · İş Bankası Kültür Yayınları · 2018696 okunma

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gokhan Unverdi