Her yerde şiddet vardı, Amerika'da olduğu kadar çatımızın altında da vardı. Nereden geldiği bilinmeyen ve karşı konulmaz yabanıl bir şiddetti bu. Başkaldırmak ya da dualar etmek yersizdi. O zamandan sonra ümit etmeyi bıraktım. Asla. Hatta uzun bir süre Tanrı'ya inanmadım.
Böylesine dehşet ve acımasızlıklarla dolu bir dünyada yaşamanın ne anlamı olabilirdi ki? Ve Tanrı varsa eğer ve bu dünyayı olduğu gibi kabul ediyorsa, onu ben istemiyordum artık.
Sayfa 44 - TelosKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·1.855 görüntüleme
Dualar, istediğimiz şeylerin olması icindir. Fakat dua bir ibadet oldugundan, ibadetler ahiret tarafina bakar. Her duaya bu dunyada karşılık verilseydi duaya devam edilmeyeceginden imtihan olayı ortadan kalkardı. Diye düşünüyorum..
Uzun süreden sonra inanmış mı peki ya da fikrini değiştiren bir şey mi olmuş
Bu gibi sorular biraz cevapsız kalmış. Ama bu sadece o ana olan bir isyanı..
Keskin bir isyan.Keskin sirke küpüne zarar verir.😊İnsanların suçunu Allah'a yükleme kolaycılığı..🙏👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.