Duyuları görü haline getirirken, gölge bırakan bir kalem Sema Kaygusuz. İnsana, yaşama, doğaya göndermeler yaparak bütünleşmenin önündeki türcülüğe karşı baş kaldırıyor. Bütün yabancılara açık olmamızı sağlıyor, ötekine ses veriyor, diğer oluşlara saygı istiyor. Onun öykülerinde ardıç ağacı da, bir sülün kuşu da, bir yılan da konuşabilir, bakış atabilir, hislenebilir. Açlık, doyum, doyumsuzluk arasında gerilimli, süprizlere açık, hayal gücünün yansıdığı öyküler. Kitabın inceliğine rağmen öykülerin hepsinde farklı tatlar var. Okumak zor, ağdalı bir dili var, imgelemlerle dolu. Açlık salt yeme dürtüsü olarak değil onun çok ötesinde; önlenemeyen arzular, doyumsuzluk, gücün getirdiği iktidar olma isteği, tüketmenin şehveti ve daha birçok bağlamda. En az beğendiğim Sandık Lekesi öyküsü oldu. Fazla uzamış gibi geldi. En çok beğendiğim ise Sülün. Sülün; arzuları ve erkliğe girişi sırasında travma yaşayan bir avcının psikozunu anlatıyor.

Doyma NoktasıSema Kaygusuz · Metis Yayıncılık · 2015502 okunma

··

192 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hüseyin Y.