Bazen diyorum ki, bu hayatta insan olacağıma, çınar ağacında bir yaprak, sürüler halinde uçan bir sığırcık kuşu, okyanusların derinliğinde heybetli bir balık, hiçbir zaman büyümeyen çocuk olsam.
Geceyle gündüz, gökyüzünde çok zor gözüken sönük bir yıldız, dağın zirvesinde yetişen sümbül olsaydımda ölen çocukları, emzikli annelerin feryadını, intihar eden gençleri, hayalleri elinden alınan kız çocuklarını, haksız kazanç elde eden bencil insanları, dini kullanıp dinsiz gibi yaşayan betbahları, çöpten yemek arayan garibanları, bir tabak yemeğe binlerce dolar veren doyumsuzları, eşini, sevdiğini aldatmadan zevk alam midesizleri görmeseydim.
K.Yalçın
·
3 artı 1'leme
·1.515 görüntüleme
Çocuk kalmak mümkün değilde en azından çocuk ruhlu kalabilseydik keşke
İnsan olmanın ağırlığı bu işte.. Peygamber Efendimiz ne demişti; keşke insan olacağıma herkesin kesip biçtiği bir ağaç olsaydım. Ama bu yazdığınız şeyler umrunda olmayan kör, sağır, dilsiz, kalpsiz, şuursuz insanların sayısı bir hayli fazla hayatta... Bu insanlar insanı yaşamdan buz gibi soğutuyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.