Herhalde Kazancakis'te vardı insana cesaret veren bir tarif...
"Ölüm geldiğinde sende alıp götürecek hiçbir şey bulamasın; duvarları yılların kışı, fırtınası, güneşiyle harap olmuş bir kaleden başka ."
Evet, sonuna kadar yaşamış ol. Yaşanacak hiçbir şey kalmasın. Bitir.
İnanarak, severek, seçerek yaratarak, tüm ruhunla, bünyeye uygun bir şekilde, yeteneklerinle güzelleştirip... hani ne derler, imzanı atarak mazeretsiz başkaları yüzünden, şunu bunu yapmadım diye vızıdamadan, işte benim eserim diye, kendi hikayene saygı duyabilecek şekilde yaşa.