Yazarımız Hah'ta yas sürecini, yasın evrelerini anlatmış, kaybın ardından inkar, öfke (ki bence en başında hissizleşme, olanları idrak edememe) durumundan son olarak kabulleniş, hayata yeniden başlama evresi. Kışın ardından gelen nisan ayıyla kuru dallara, doğaya yeniden yayılan yaşam suyu.
Şiirsel bir dil kitap boyunca öyküye eşlik ediyor. İmgelerin peşine düşmek ya da şiirsel dilin tadını çıkarmak arasında bocaladığımı kabul etmeliyim.
