"Bir zamanlar, Birinci Dünya Savaşı’nın ardından Hitler’in gerçek keşfinin sanıldığı gibi bir ulusun öfkesini ve hıncını çılgın bir projeye katılabilmeleri için kanalize etmesi olmadığını, önemsiz hatta sıradan bir şey olduğunu okumuştum: Esas başarısı, sevgilileri olmayan erkeklerin, kitap okumak için evde kalamayan, özel hayatı yok edilen insanların sürekli kutlamalara, toplantılara ve geçit törenlerine hazır ve nazır bekledikleri bir toplum yaratmasıdır."