Okuduk ve pamuk gibi olduk. Yarım kalan bir hikayenin devam kitabıydı. Yarım kalan çok şey vardı. En çok Atlas’ı merak ettik ve bu kitapta ona doyabildik. Yazar zaten bu ilişkileri nihayete erdirmek için aslında yazmayacağı bir kitabı yazmış. Travmatik geçmişleri olan insanların sonunda mutlu olması okuyucuyu da mutlu ediyor. İlk kitapta bu mutluluğu alamadık. Üzüldük de üzüldük. Coho iyi ki bu kitabı yazmış. Çünkü “sonlar” mutlu olmalı.
