Bazen hiç tanımadığımız insanlarla aramızda kimsenin bilmediği ince naif ve o denli güçlü bağlar olur bazen bir müzik bestekarina aşina kılar bizi bazen bir dize bir cümle şairine yazarına aşina eder yüreğimizi Mario Levi de öyleydi benim için naif,derin ruhun labirentlerini tek tek incitmeden ama dokunarak idrak ederek dolaşmış kelimelere bezemiş süslemiş , İstanbul'u kelimelere gizlemiş bir yazardı. Kendimi ifade edemeyip hayatın fırtınasında örselendiginde yüreğim kelimelerinin yerime konuşup yaramı sarması için koştuğum sığınağımdı kitapları. Bu ülkenin biz olan biz kokan mozaiğimizin en güzel parçasıydı. Gönlünün ve oradan damittiklarinin ışığı kadar güzel olsun gittiğin yer."Ve gün geldi, kimi sevdiklerimizden istesek de istemesek de ayrılmak zorunda kaldık."
